 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Сяджу дрымотна я ў трамваі
I ўжо – ня сон, а сапраўды
Прыгожасьць сонцам выплывае
Ў канцы вагону з грамады.
У казцы гэткія красуні:
I вочы, і выразны рот.
Як ручку белую прасуне,
Дык расступаецца народ.
Шкада адно, мне выйсьці трэба.
Зачараваны хараством,
Я паўз яе іду. О неба!
Мой позірк гасьне пад брывом.
Яна паблізу ўжо ня дзіва.
Размаляваны твар, як збан.
Ненатуральна, непраўдзіва!
Расчараваньне. Прыкры зман.
Шматок скамечанай паперы
Ў густой лістоце на кусьце
Здалёк убачыў і паверыў,
Што ружа белая цьвіце.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
